Üvey kardeşinin son zamanlardaki kaçamak bakışları, gizli telefon konuşmaları ve tuhaf davranışları dikkatinden kaçmamıştı. Bir süre sonra, onun gizli bir lezbiyen olabileceğini fark etti. Eve “yakın arkadaş” diye tanıştırıp getirdiği dövmeli kız da bu sırrın bir parçası gibiydi; aralarındaki samimiyet, bakışmalar, her şey bir sevgiliyi işaret ediyordu. Bir gün cesaretini topladı, dövmeli kızın yanına gidip üvey kardeşinin odasında yalnız yakaladı onları. “Sizin lezbiyen olduğunuzu biliyorum,” dedi sakince, sesinde ne yargı ne de alay vardı. Ama sonra, kimseye söylememesi için bir teklif sundu: “Sır saklamam için bir kereliğine benimle yakınlaşmanız yeter.” Yüzünde hafif bir sırıtış, teklifinin ağırlığını hafifletmeye çalışıyordu.
